Dunedin

Vanochtend regende het toen we opstonden. Ja het weer is hier erg wisselvallig en elke dag is  anders. We zijn ongeveer 25 minuten verder gereden naar de camping in Dunedin. Vandaar wilden we met de bus naar het centrum. Dat is gelukt, maar moesten wel een uur wachten. Ook in Nieuw Zeeland is er een personeelstekort en kan de bus zomaar uitvallen. Dunedin is de Gaelic naam voor Edinburgh en er staan nog veel Victoriaanse en Edwardiaanse gebouwen. Wij hadden waarschijnlijk een meer Europese stad met een leuk centrum verwacht, maar dat troffen wij niet aan. Wel is er een groot winkelgebied bij Georgestreet, alleen lag de straat bijna geheel open, waardoor het minder gezellig oogde. In de straatjes rondom Princesstreet is nog een beetje streetart te zien, maar we hebben niet zo veel gezien als op de plattegrond stond aangegeven. De oude universiteitsgebouwen van de University of Otago zijn mooi om te zien en ook het treinstation, ook al stond dat nu deels in de steigers. Uiteraard zijn we nog naar de steilste straat ter wereld, Baldwinstreet gegaan. De weg is maar 161 meter meter lang, maar je stenigt dan wel 47 meter. Dat is een steigingspercentage van ruim 29%! Een foto van de straat vonden wij dan ook voldoende. De dag in Dunedin hebben wij afgesloten met een wijntje bij Maggies, een café met een dorpshuisachtig karakter. Wij zaten tussen de schakers en breiende en drinkende (jonge) vrouwen.